سرطان ریه به سرعت رشد می‌کند و گسترش می‌یابد که چالش‌های مهمی در درمان و پیش آگهی ایجاد می‌کند. در میان عوارض مختلف مرتبط با سرطان ریه متاستاز که در آن سلول‌های سرطانی به نقاط دوردست بدن گسترش می‌یابند علت اصلی مرگ و میر در بیماران مبتلا است. از میان این متاستازها، متاستاز سرطان ریه به لگن تمرکز این مقاله از سایت دکتر پیام آزاده است پس برای بررسی فرآیند و گزینه‌های درمانی این متاستاز سرطان ریه با ما همراه باشید.
فرآیند متاستاز سرطان ریه به لگن
متاستاز استخوان در سرطان ریه معمولاً با سه مرحله کلیدی خودش را نشان می‌دهد. سلول‌های سرطانی در ابتدا به بافت‌های اطراف نفوذ می‌کنند، فرآیندی که به آن تهاجم تومور می‌گویند. این سلول‌ها در ادامه سفری را از طریق جریان خون آغاز می‌کنند و به سلول‌های تومور در گردش (CTC) تبدیل می‌شوند. سلول‌های سرطانی در نهایت با رسیدن به سطح بافت استخوانی حمله را آغاز مرده و ریزمحیط استخوان را مختل می‌کنند و منجر به آسیب ساختاری می‌شوند.
عوامل متعددی بر پیشرفت سرطان ریه به لگن تأثیر می‌گذارد. فعل و انفعالات پروتئین-پروتئین و رویدادهای سیگنال دهی در بدن می‌تواند رفتار سلول‌های سرطانی ریه را تغییر داده و تهاجم و حرکت آنها را تسهیل کند. کاهش پروتئین‌های خاصی مانند E-cadherin و فعالیت آنزیم‌هایی مانند متالوپروتئینازهای ماتریسی (MMPها) به ماهیت مهاجم این سلول‌ها اضافه می‌کند.
سلول‌های سرطانی ریه پس از گردش خون توسط عواملی مانند محتوای مغز قرمز استخوان به نقاط خاصی در استخوان هدایت می‌شوند. محل‌های متاستاز شایع عبارتند از ستون فقرات، دنده‌ها و لگن. سلول‌های سرطانی پس از رسیدن به سطح استخوان از مولکول‌های چسبنده برای تعامل با سلول‌های استخوانی استفاده می‌کنند و تغییراتی را در ریزمحیط استخوان آغاز می‌کنند که باعث رشد تومور می‌شود.
آشنایی با این فرآیند متاستاز سرطان ریه به لگن برای پیدا کردن استراتژی‌های درمانی مؤثر و بهبود نتایج بیمار بسیار مهم است. محققان و پزشکان با تشریح مکانیزم‌های این بیماری می‌توانند درمان‌های هدفمندی را توسعه دهند که به طور خاص چالش‌های منحصر به فرد ناشی از این نوع متاستاز استخوان را برطرف می‌کند.
انواع متاستاز سرطان ریه به لگن
متاستاز سرطان ریه به لگن در درجه اول در دو نوع متمایز ظاهر می‌شود: متاستاز نکروز نرم استخوان و متاستاز استخوانی. متاستاز نکروز نرم استخوانی که تقریباً 70 درصد موارد را تشکیل می‌دهد با تخریب بافت استخوانی با واسطه استئوکلاست‌ها که سلول‌هایی بوده که مسئول تحلیل استخوان هستند شناخته می‌شود.
متاستاز استخوانی تشکیل غیرطبیعی بافت استخوانی است. این نوع متاستاز در سرطان ریه در مقایسه با متاستاز نکروز نرم استخوانی کمتر شایع است اما همچنان چالش‌هایی در مدیریت بیمار دارد. عدم تعادل بین استئوبلاست و استئوکلاست‌ها که سلول‌هایی بوده که به ترتیب مسئول تشکیل و تحلیل استخوان هستند نقش اساسی در ایجاد متاستاز استخوان ایفا می‌کند. سلول‌های سرطانی ریه این تعادل را مختل می‌کنند و منجر به افزایش تخریب استخوان در متاستاز نکروز نرم استخوان و تشکیل نابجای استخوان در متاستاز استخوانی می‌شود.
علت متاستاز سرطان ریه به لگن
متاستاز سرطان ریه به لگن از تعامل پیچیده عوامل مختلف در بدن ناشی می‌شود. این مکانیزم‌ها چگونگی حرکت سلول‌های سرطانی به سمت استخوان‌ها و رشد تومور را نشان می‌دهند که در نهایت منجر به تخریب استخوان می‌شود.
عوامل ژنتیکی
تحقیقات اخیر نقش تنظیم ژنتیکی را در ایجاد متاستاز سرطان ریه برجسته کرده است. میکروRNAها (miRNAها) که مولکول‌های کوچکی هستند که در اظهار ژن نقش دارند به عنوان بازیگران کلیدی در این فرآیند ظاهر شده‌اند. برخی از miRNAهای ترشح شده توسط سلول‌های سرطانی می‌توانند بر سلول‌های اطراف تأثیر بگذارند و متاستاز را ترویج یا مهار کنند. به عنوان مثال miR-192 و miR-144 ژن‌های خاصی را که در رگ‌زایی و تکثیر سلول‌های سرطانی نقش دارند هدف قرار می‌دهند.
تغییرات DNA به پیشرفت متاستاز نیز کمک می‌کند. به عنوان مثال تنظیم مثبت miR-660-5p می‌تواند با هدف قرار دادن ژن‌های خاص متاستازهای خاص استخوان را مهار کند. mRNA که نوع پیام آور این مواد ژنتیکی است نیز با تنظیم مسیرهای سیگنال دهی درگیر در رشد و تهاجم تومور در متاستاز سرطان ریه به لگن نقش دارد.
ریزمحیط
ریزمحیط اطراف سلول‌های سرطانی نقش مهمی در تسهیل متاستاز سرطان ریه به لگن ایفا می‌کند. عوامل مختلفی مانند سلول‌های مشتق شده از مغز استخوان و سلول‌های ایمنی در پیشرفت این تومور نقش دارند. سلول‌های مشتق شده از مغز استخوان از جمله سلول‌های بنیادی مزانشیمی سلول‌های تومور را به سمت استخوان‌ها هدایت کرده و رشد آنها را تسریع می‌کنند. سلول‌های ایمنی مانند سلول‌های ماست سل و سلول‌های کشنده طبیعی با سلول‌های سرطانی تعامل دارند و بر رفتار آنها تأثیر می‌گذارند.
ریزمحیط مغز استخوان زمینه مناسبی را برای رشد سلول‌های سرطانی فراهم می‌کند. عواملی مانند پروتئین مرتبط با هورمون پاراتیروئید (PTHrP) تولید استئوکلاست‌ها که سلول‌هایی هستند که مسئول تحلیل استخوان بوده و منجر به تخریب استخوان می‌شوند را تحریک می‌کنند.
آشنایی با علت این بیماری اطلاعات ارزشمندی در مورد اهداف درمانی بالقوه برای مبارزه با متاستاز سرطان ریه به لگن ارائه می‌دهد. هدف محققان با تمرکز روی مسیرهای ژنتیکی خاص و دستکاری ریزمحیط تومور توسعه راهبردهای درمانی جدید برای مهار پیشرفت متاستاز و بهبود نتایج درمانی بیمار است.
تشخیص متاستاز سرطان ریه به لگن
تشخیص متاستاز سرطان ریه به لگن به ترکیبی از تکنیک‌های تصویربرداری و بیوشیمیایی بستگی دارد. این روش‌های تشخیصی نقش مهمی در شناسایی وجود این بیماری متاستاتیک و گرفتن تصمیمات درمانی مناسب دارند.
معاینات تصویربرداری
روش‌های مختلف تصویربرداری از جمله اشعه ایکس، توموگرافی کامپیوتری (CT)، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) برای دیدن متاستازهای استخوانی استفاده می‌شود. تصویربرداری با اشعه ایکس تصاویر دقیقی از ساختار استخوان ارائه می‌دهد و می‌تواند ناهنجاری‌هایی را که نشان دهنده ضایعات متاستاتیک است تشخیص دهد. CT و MRI تجسم بهتری از بافت‌های نرم ارائه می‌دهند و می‌توانند متاستازها را در مناطق عمیق‌تر بدن تشخیص دهند. اسکن‌های PET از ردیاب‌های رادیواکتیو برای شناسایی نواحی افزایش فعالیت متابولیک استفاده کرده و به تشخیص این بیماری متاستاتیک کمک می‌کنند.
آزمایشات بیوشیمیایی
نشانگرهای بیوشیمیایی در خون و ادرار می‌توانند اطلاعات ارزشمندی در مورد وجود و پیشرفت متاستاز استخوان ارائه دهند. سطوح بالای نشانگرهایی مانند لاکتات دهیدروژناز و آلکالین فسفاتاز می‌تواند نشان دهنده درگیری استخوان باشد. نشانگرهای تومور خاص مانند آنتی ژن کارسینومبریونیک (CEA) و آنتی ژن کارسینوم سلول سنگفرشی (SCCA) می‌توانند در تشخیص این بیماری متاستاتیک کمک کنند.
معاینه پاتولوژی
تشخیص قطعی متاستاز استخوان اغلب از طریق بررسی پاتولوژیک نمونه‌های بافتی که از طریق بیوپسی به دست می‌آیند تأیید می‌شود. این روش تشخیصی استاندارد طلایی آنالیز دقیق سلول‌های سرطانی و ویژگی‌های آنها بوده و اطلاعات ارزشمندی برای برنامه ریزی درمان ارائه می‌دهد.
درمان متاستاز سرطان ریه به لگن
درمان متاستاز سرطان ریه به لگن شامل یک رویکرد چند رشته‌ای با هدف تسکین علائم، پیشگیری از عوارض و بهبود کیفیت کلی زندگی بیماران است. چندین روش درمانی در دسترس است که هر کدام جنبه‌های مختلف بیماری را هدف قرار می‌دهند:
جراحی
مداخله جراحی برای بیماران مبتلا به سرطان ریه با متاستازهای استخوانی، به ویژه آنهایی که ضایعات منفرد یا بار متاستاتیک محدود دارند در نظر گرفته می‌شود. برداشتن تومور اولیه ریه همراه با ضایعه متاستاتیک استخوان می‌تواند به کاهش علائم و بهبود میزان بقا در موارد خاص کمک کند. روش‌های جراحی شامل پنومونکتومی (برداشتن کل ریه) و همچنین تشریح غدد لنفاوی برای جلوگیری از گسترش بیشتر بیماری خواهد بود.
رادیوتراپی
رادیوتراپی نقش مهمی در درمان متاستاز سرطان ریه در لگن دارد. این رویکرد می‌تواند به طور موثر سلول‌های سرطانی را در استخوان هدف قرار دهد، درد را کاهش داده، ساختار استخوان را تثبیت کند و کیفیت کلی زندگی بیماران را بهبود ببخشد. پرتودرمانی خارجی پرتوهای پرانرژی اشعه ایکس را مستقیماً به استخوان آسیب دیده می‌رساند و سلول‌های سرطانی را از بین برده و در عین حال آسیب به بافت‌های سالم اطراف را به حداقل می‌رساند. رادیونوکلئید درمانی که شامل تجویز مواد رادیواکتیو است نیز می‌تواند برای هدف قرار دادن ضایعات متاستاتیک و تسکین علائم مورد استفاده قرار بگیرد.
درمان هدفمند
درمان‌های هدفمند به طور خاص مسیرهای مولکولی درگیر در رشد و پیشرفت سرطان را هدف قرار می‌دهند. برای بیماران مبتلا به سرطان ریه با جهش‌های ژنتیکی خاص مانند افرادی که درگیر ژن گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی (EGFR) هستند مهارکننده‌های EGFR-تیروزین کیناز (TKIها) تجویز می‌شود. این داروها فعالیت EGFR را مسدود کرده و رشد و تکثیر سلول‌های تومور را مهار می‌کنند. سایر دارویی مانند مهارکننده‌های PI3K و استاتین‌ها نیز برای مختل کردن مسیرهای سیگنالینگ کلیدی دخیل در متاستاز استخوان استفاده می‌شوند.
بیس فسفونات
بیس فسفونات‌ها داروهایی هستند که معمولا برای جلوگیری از تحلیل استخوان و کاهش خطرات اسکلتی در بیماران سرطانی استفاده می‌شوند. این داروها با مهار فعالیت استئوکلاست‌ها عمل کرده و در نتیجه تراکم و یکپارچگی استخوان را حفظ می‌کنند. زولدرونیک اسید اغلب به صورت داخل وریدی برای بیماران مبتلا به سرطان ریه مبتلا به متاستازهای استخوانی تجویز شده تا از عوارضی مانند شکستگی و فشردگی نخاع جلوگیری شود.
شیمی درمانی
شیمی درمانی سنگ بنای درمان سیستمیک برای سرطان پیشرفته ریه از جمله موارد متاستاز به استخوان است. داروهای شیمی درمانی برای هدف قرار دادن سلول‌های در حال تقسیم سریع سرطانی در سراسر بدن، کاهش رشد تومور و بهبود علائم طراحی شده‌اند. پاکلیتاکسل و کانگلایت نمونه‌هایی از داروهای شیمی درمانی هستند که معمولاً در مدیریت متاستاز سرطان ریه به لگن استفاده می‌شوند. این داروها به تنهایی یا در ترکیب با سایر روش‌های درمانی برای دستیابی به نتایج مطلوب تجویز می‌شوند.
کلام آخر
در این مقاله دیدیم متاستاز سرطان ریه به لگن یک بیماری چند وجهی است که با تعاملات بین سلول‌های تومور، ریزمحیط استخوانی و درمان‌های سیستمیک خودش را نشان می‌دهد. پزشکان با ادغام استراتژی‌های چند رشته‌ای از جمله جراحی، رادیوتراپی و درمان هدفمند برای کاهش علائم، طولانی‌تر کردن بقا و افزایش کیفیت زندگی افراد مبتلا به سرطان ریه متاستاتیک تلاش می‌کنند.
منابع:
