درمان سرطان اغلب شامل ترکیبی از شیمی درمانی و جراحی است. شیمی درمانی می‌تواند قبل از جراحی یا بعد از جراحی انجام شود. هر دو روش مزایا و تأثیرات خاص خود را بر نتایج جراحی از جمله نوع و تعداد جراحی‌های مورد نیاز دارند. با این مقاله از سایت دکتر پیام آزاده همراه باشید تا به بررسی تفاوت شیمی درمانی قبل و بعد از عمل جراحی بپردازیم.
آشنایی با شیمی درمانی قبل از عمل جراحی
شیمی درمانی قبل از عمل جراحی که به عنوان شیمی درمانی نئوادجوانت نیز شناخته می‌شود قبل از جراحی برای کوچک کردن تومور انجام می‌شود. این رویکرد به طور فزاینده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد و مزایای متعددی به ویژه برای بیماران مبتلا به تومورهای بزرگتر دارد.
یکی از مزایای قابل توجه شیمی درمانی قبل از عمل این است که می‌تواند اندازه تومور را کاهش داده و برداشتن آن را با جراحی راحت‌تر کند. این گزینه در بسیاری از موارد بیماران سرطان سینه اجازه می‌دهد تا به جای ماستکتومی، تحت درمان حفظ پستان (BCT) قرار گیرند. BCT فقط شامل برداشتن تومور و حاشیه کوچکی از بافت اطراف است و بیشتر پستان را حفظ می‌کند. این تفاوت می‌تواند برای بسیاری از زنان حیاتی باشد زیرا به حفظ ظاهر سینه کمک می‌کند و می‌تواند آرامش روانی و عاطفی آنها را بهبود ببخشد.
مطالعات نشان داده اند که شیمی درمانی قبل از عمل می‌تواند میزان BCT را افزایش دهد. به عنوان مثال شیمی درمانی قبل از عمل جراحی در بیماران با تومورهای بزرگتر (بیشتر از 2 سانتی متر) به طور قابل توجهی حجم بافت سینه که باید در طول جراحی برداشته شود را کاهش می‌دهد. این کاهش در برداشت بافت می‌تواند منجر به نتایج بهتری از نظر زیبایی شود زیرا بافت کمتری از پستان برداشته می‌شود که به حفظ شکل و ظاهر سینه کمک می‌کند.
یکی دیگر از مزایای مهم شیمی درمانی قبل از عمل جراحی این است که به پزشکان امکان می‌دهد پاسخ تومور به درمان را بلافاصله ارزیابی کنند. پزشکان با مشاهده چگونگی کوچک شدن تومور می‌توانند اطلاعات ارزشمندی در مورد اثربخشی برنامه شیمی درمانی مورد استفاده به دست آورند. اگر تومور به خوبی پاسخ ندهد برنامه درمانی را می‌توان قبل از جراحی تنظیم کرد و نتیجه کلی را بهبود بخشید. این ارزیابی بلافاصله نتایج در شیمی درمانی پس از عمل جراحی امکان پذیر نیست چون درمان پس از برداشتن تومور با جراحی انجام می‌شود.
شیمی درمانی قبل از عمل جراحی فرصتی برای مطالعه بیولوژی تومور فراهم می‌کند. محققان با کوچک شدن تومور می‌توانند تغییرات در سلول‌های تومور را آنالیز کنند و اطلاعاتی در مورد چگونگی پاسخ سرطان به درمان به دست آورند. این اطلاعات می‌تواند برای انتخاب درمان‌های مؤثرتر در آینده و شخصی‌سازی برنامه‌های درمانی برای هر بیمار ارزشمند باشد.
بیمارانی که قبل از عمل شیمی درمانی دریافت می‌کنند از تحویل بیشتر دارو به تومور نیز سود می‌برند. از آنجایی که منبع خون تومور قبل از جراحی دست نخورده است، داروهای شیمی درمانی می‌توانند به طور موثرتری به سلول‌های سرطانی برسند. این ویژگی می‌تواند اثربخشی کلی درمان را افزایش داده و شانس نتیجه موفقیت آمیز را بالاتر ببرد.
آشنایی با شیمی درمانی بعد از عمل
شیمی درمانی پس از عمل که به عنوان شیمی درمانی کمکی نیز شناخته می‌شود برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی مانده و کاهش خطر عود پس از جراحی انجام می‌شود. این رویکرد برای سال‌ها یک درمان استاندارد بوده و همچنان نقش مهمی در درمان سرطان دارد.
هدف اولیه شیمی درمانی پس از عمل جراحی هدف قرار دادن و از بین بردن سلول‌های سرطانی است که ممکن است پس از جراحی باقی مانده باشند. حتی اگر جراح تومور قابل مشاهده را با موفقیت بردارد، سلول‌های سرطانی میکروسکوپی می‌توانند در بافت اندام باقی بمانند یا به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابند. شیمی درمانی پس از عمل جراحی به از بین بردن این سلول‌ها کمک می‌کند و خطر بازگشت یا گسترش سرطان را کاهش می‌دهد.
یکی از مزایای کلیدی شیمی درمانی پس از عمل جراحی اثربخشی آن در کاهش میزان عود بیماری است. این روش با هدف قرار دادن سلول‌های سرطانی باقیمانده شانس بازگشت سرطان را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد که نگرانی اصلی بسیاری از بیماران سرطان است. مطالعات نشان داده‌اند که شیمی درمانی پس از عمل جراحی میزان بقا را بهبود می‌بخشد و احتمال بهبودی طولانی مدت را افزایش می‌دهد.
شیمی درمانی پس از عمل معمولاً برای بیمارانی با برخی عوامل پرخطر مانند تومورهای بزرگتر، درگیری غدد لنفاوی یا زیرگروه‌های سرطان تهاجمی توصیه می‌شود. این بیماران در معرض خطر بیشتری برای عود بیماری هستند و این روش به درمان موثرتر این خطر کمک می‌کند. تصمیم به استفاده از شیمی درمانی پس از عمل برای بیماران با تومورهای کوچکتر به عوامل مختلفی از جمله ویژگی‌های تومور و سلامت کلی بیمار بستگی دارد.
یکی دیگر از مزایای شیمی درمانی پس از عمل جراحی این است که امکان حذف کامل تومور با جراحی قبل از شروع درمان سیستمیک را فراهم می‌کند. این رویکرد تضمین می‌کند که تومور اولیه از بین می‌رود و باعث تسکین فوری توده سرطانی می‌شود. برای بسیاری از بیماران، دانستن اینکه تومور با جراحی برداشته شده می‌تواند یک تسکین روحی و روانی قابل توجه باشد.
شیمی درمانی پس از عمل جراحی علاوه بر کاهش میزان عو، به بهبود بقای کلی بیمار نیز کمک می‌کند. این روش با هدف قرار دادن سلول‌های سرطانی باقیمانده شانس بهبودی طولانی مدت و بقا را افزایش می‌دهد. این امر به ویژه برای بیماران مبتلا به سرطان در مراحل تهاجمی یا پیشرفته که در آن خطر عود و متاستاز بیشتر می‌شود مهم است.
شیمی‌درمانی بعد از عمل جراحی معمولاً به صورت دوره‌ای انجام می‌شود که بین آنها وقفه‌هایی برای بهبودی بدن در نظر گرفته می‌شود. برنامه درمانی بسته به نوع و مرحله سرطان و همچنین سلامت کلی بیمار و پاسخ به داروها متفاوت خواهد بود. البته شیمی درمانی بعد از عمل جراحی بدون عوارض نیست. عوارض جانبی رایج این روش درمانی عبارتند از ریزش مو، حالت تهوع، استفراغ، خستگی و افزایش خطر عفونت. این عوارض جانبی عموما موقتی بوده و با دارو قابل کنترل هستند.
تفاوت شیمی درمانی قبل و بعد از عمل جراحی
آشنایی با اینکه زمان دریافت شیمی درمانی چگونه بر روش‌های جراحی تاثیر می‌گذارد برای بیماران مبتلا به سرطان بسیار مهم است. شیمی‌درمانی قبل و بعد از عمل جراحی می‌تواند بر نوع و تعداد جراحی‌هایی که بیمار به آن نیاز دارد تأثیر بگذارد.
شیمی درمانی قبل از عمل جراحی تومور را کوچک کرده و به طور بالقوه برداشتن آن را آسان‌تر می‌کند. این امر می‌تواند بر نوع جراحی که بیمار ممکن است نیاز داشته باشد تأثیر بگذارد. این امر به ویژه برای بیماران مبتلا به تومورهای بزرگتر مفید است زیرا شانس آنها را برای حفظ پستان افزایش می‌دهد.
شیمی درمانی بعد از عمل جراحی با هدف از بین بردن سلول‌های سرطانی باقیمانده انجام می‌شود. اگر تومور بزرگ باشد یا نگرانی در مورد کم شدن حاشیه برداشت (ناحیه بافت طبیعی اطراف تومور) وجود داشته باشد جراحی اولیه گسترده‌تر خواهد بود. تصمیم گیری در مورد وسعت جراحی معمولاً بدون مزایای کاهش تومور شیمی درمانی قبل از عمل جراحی انجام می‌شود.
حجم بافت برداشته شده
یکی از عوامل مهم در جراحی سرطان سینه، حجم برداشتن بافت پستان است. مطالعات نشان داده در بیماران مبتلا به تومورهای بزرگتر (T2 و T3) بافت پستان کمتری در افرادی که شیمی درمانی قبل از عمل جراحی دریافت کرده‌اند در مقایسه با افرادی که شیمی درمانی بعد از عمل داشته‌اند در طول جراحی برداشته شده است. به عنوان مثال در بیمارانی که تومورهای بزرگتر از 2 سانتی‌متر داشتند متوسط حجم برداشتن بافت پستان برای افرادی که شیمی‌درمانی قبل از عمل داشتند 113 سانتی‌متر مکعب بود اما همین آمار برای افرادی که شیمی‌درمانی بعد از عمل داشتند 213 سانتی‌متر مکعب بود. این کاهش حجم بافت برداشته شده می‌تواند منجر به نتایج زیبایی بهتر و حفظ ظاهر زیباتر سینه شود.
تعداد جراحی‌های مورد نیاز
نکته مهم دیگر تعداد جراحی‌های مورد نیاز برای دستیابی به حاشیه برداشت است. حاشیه برداشت به این معنی است که هیچ سلول سرطانی در لبه بیرونی بافت برداشته شده یافت نشود که خطر عود سرطان را کاهش می‌دهد. میزان حاشیه برداشت نیاز به جراحی‌های اضافی (برش مجدد) برای دستیابی به حاشیه برداشت مشابه است سوای اینکه بیماران قبل یا بعد از جراحی شیمی درمانی دریافت کنند. بیماران به طور متوسط به حدود 1.16 جراحی با شیمی درمانی بعد از عمل و 1.10 جراحی با شیمی درمانی قبل از عمل نیاز داشتند که نشان دهنده تفاوت معنی داری در تعداد جراحی‌های مورد نیاز نیست.
بازسازی سینه و جراحی تکمیلی
بازسازی سینه برای بیمارانی که تحت ماستکتومی قرار می‌گیرند یک گزینه در دسترس است. این کار را می‌توان همزمان با ماستکتومی یا در تاریخ بعدی انجام داد. 53 درصد از بیمارانی که ماستکتومی کردند بازسازی سینه نیز انجام دادند. علاوه بر این، برخی از بیماران ممکن است به عمل‌های دیگری مانند مرحله‌بندی لنفاوی نیاز داشته باشند که شامل بررسی غدد لنفاوی برای برررسی این است که سرطان گسترش یافته است یا خیر.
کلام آخر
انتخاب بین شیمی درمانی قبل و بعد از عمل جراحی یک تصمیم مهم برای بیماران مبتلا به سرطان است که بر نتایج جراحی و کیفیت زندگی آنها تأثیر می‌گذارد. در این مقاله دیدیم که شیمی درمانی قبل از عمل تومورها را کوچک کرده و امکان جراحی ساده‌تر و نتایج بهتر از نظر زیبایی را فراهم کند و شیمی درمانی بعد از عمل روی از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی مانده پس از برداشتن تومور با جراحی تمرکز دارد. آشنایی با این گزینه‌های درمانی به بیماران کمک می‌کند تا تصمیمات آگاهانه‌ای بگیرند که با ترجیحات شخصی و نیازهای درمانی آنها هماهنگ باشد.
منابع:
